Reis van de Held
Dit blog heeft Annelies geschreven naar aanleiding van een opdracht in de Themareis Specialisatie.
De 12 kopjes in dit blog verwijzen naar de stappen van De reis van de Held.
Wil je weten wat de Reis van de Held inhoudt? Dit boek ‘De held in je eigen verhaal‘ van Mieke Bouma geeft een prima uitleg.
Proloog
Het is april 2020 als ik erachter kom dat ik zwaar overspannen ben…
’Ga voor jezelf zorgen Annelies, anders hobbel je zo door naar een burn-out en dat wil je niet’, zegt mijn huisarts als ik met mijn klachten bij hem kom.
Ik voel dat ik op een kruispunt sta in mijn ondernemerschap: na ruim 20 jaar twijfel ik of ik dit nog wel langer wil, eenzaam en alleen. Trekken aan een dood paard? Stil staan omdat niets meer kan en mag door de lockdown. In deze somberheid bedenk ik hoe fijn het zou zijn als ik een vaste baan zou hebben: aan het eind van de maand weten wat er op je rekening staat, een auto van de zaak, vakantiegeld; ineens komen deze zekerheden me als woest aantrekkelijk over. En ik ga me direct aanmelden op verschillende vacaturesites.
Oproep tot avontuur
Het duurt niet lang of ik vind een vacature die mij op het lijf geschreven is. Vol overgave stort ik me op het maken van een C.V., iets wat ik al 25 jaar niet heb gedaan. Diezelfde dag heb ik mijn motivatiebrief geschreven en verstuurd. Ik neem me voor om me te laten informeren over modernere manieren van solliciteren, want ik kan me niet voorstellen dat het nog steeds op deze manier gaat. Al snel volgt een tweede interessante vacature waar ik op reageer.
Mijn eerste sollicitatiegesprek is via Teams met een recruiter, een dame van mijn leeftijd, schat ik in. Zij begint met vragen te stellen over een niet aansluitende periode in mijn C.V.; in mijn ogen een onbelangrijk detail maar voor haar uitermate belangrijk. Het gesprek verloopt verder prima en al gauw ga ik steeds meer lezen over de functie die ik in mijn dromen al verworven heb.
Twee weken later word ik gebeld door de recruiter en zij zegt het volgende: “Annelies, gefeliciteerd, je bent door naar de volgende ronde.” Ik reageer enthousiast en dan zegt ze: “Ik wil toch even een twijfel met je delen. Moet je dit wel willen Annelies?”
Hoe bedoel je dat?, vraag ik met enige verbazing. “Nou, je bent 50-plus, al meer dan 20 jaar zelfstandig en nu ga je solliciteren op een baan waar je in een politiek wespennest terecht komt. Ik vraag me af of je daar gelukkig van gaat worden”, zegt ze op bezorgde toon.
Weerstand en weigering
De opmerking van de recruiter dat ze twijfelt of ik wel gelukkig ga worden in de baan waarop ik solliciteer, brengt mij aan het wankelen. Is het wel zo’n goed idee om na al die tijd in vaste dienst te gaan? Moet ik toch niet nog een poging doen om als ondernemer weer succesvol te worden? Ik hou van de vrijheid die hoort bij het ondernemerschap, inclusief de onzekerheid. Ineens voel ik in m’n lijf een enorme weerstand opkomen als ik denk aan hoe het zou zijn als ik voor een baas ga werken en ik zoek mijn geliefde op om het erover te hebben. De weken daarna praat ik met alle mensen die mij na staan over mijn twijfels. Totdat iemand de vinger op de zere plek legt: mijn angst om alleen en eenzaam opnieuw aan mijn bedrijf te moeten werken. Dan komt er een briljant idee bij me op. Wat als ik mezelf eens een aantal voorwaarden stel om opnieuw te mogen starten met mijn bedrijf? Ik verzin al snel het rijtje waarvan er eentje het meest belangrijk is: ik wil pas weer verder met de TrainersAcademie als ik een samenwerkingspartner kan vinden waarmee ik successen en teleurstellingen kan delen; tja,maar hoe vind ik zo iemand?
Mentor ontmoeten
Op een dag spreek ik met een oud-deelnemer van de TrainersAcademie en vertel haar wat ik nodig heb om verder te kunnen. ‘Ik zoek een maatje, waarmee ik kan sparren en die er helemaal voor gaat om de TrainersAcademie weer succesvol te maken’, zeg ik. ‘Oh, maar ik denk dat ik wel iemand ken die dat voor jou zou kunnen zijn’, zegt ze spontaan. Ze noemt haar naam en belooft mij om contactgegevens door te geven. Al snel heb ik haar aan de telefoon en is een eerste afspraak gepland.
Als ik mijn man vertel dat ik een afspraak heb met een mogelijke toekomstige collega hoor ik mijzelf zeggen: ‘Samenwerken alleen is niet genoeg om iemand echt betrokken te krijgen, ik zal moeten besluiten om diegene mede-eigenaar te maken, wat vind jij daarvan?’. ‘Ik vertrouw op jouw vermogen om te beoordelen of je een wijs besluit maakt’, zegt hij vol overtuiging tegen mij. Dat sterkt me en ik verheug me op de eerste ontmoeting met Petra Aartsen.
De selectiedrempel
Op 11 september 2020 spreek ik Petra bij mij op kantoor. Het gesprek verloopt heel organisch en het voelt als een ontmoeting van twee mensen die helemaal gek zijn op het vak trainen, een ontmoeting van soulmates.
Als ik even later de keuken inloop en mijn echtgenoot zie zitten, zeg ik stralend: ‘Ik denk dat ik mijn collega wel gevonden heb!’
Een week later ontmoet ik Petra opnieuw en sparren we urenlang over een nieuwe werkwijze en aanpak voor de TrainersAcademie en de opleidingen. Het voelt alsof het nooit anders is geweest en als we nog even napraten bij een kop thee, vraag ik haar of ze mede-eigenaar van de TrainersAcademie wil worden en samen met mij aan de slag gaan om er weer een succes van te maken. Het lijkt wel een huwelijksaanzoek;-). En ze zegt ‘Ja!’
De nieuwe wereld
Er breken nieuwe tijden aan waarin niets onmogelijk lijkt. Het is een feestje om alle ideeën die ik al een tijdje bij me droeg samen met iemand uit te werken. Al snel introduceren we elkaar in ons eigen netwerk als we overwegen externen in te zetten om de opleidingen te gaan uitvoeren. En dat vraagt ook weer moed om te vertrouwen dat het goed komt. Het loslaten van oude gewoonten (’zo deden we dat altijd’) en het aanleren van een nieuwe werkwijze vergt al onze tijd en aandacht.
Tegelijkertijd kost het ons veel moeite en overtuigingskracht om onze plannen overeind te houden tegenover derden. Want die vinden het maar een spannende aangelegenheid om onze opleidingen te baseren op blended werken. Ook de nieuw aangetrokken collega’s die een onderdeel gaan uitvoeren worstelen met deze aanpak en voelen de onzekerheid of het zal lukken. Dat levert op dat er mensen afhaken en op dat moment ontdekken Petra en ik dat we dat ook samen aankunnen. We krijgen daardoor onze beelden over wie we zoeken voor de uitvoering van onze opleidingen steeds scherper en hierdoor kunnen we ook interne afspraken scherper geformuleerd krijgen.
De inwijding
Op het moment dat ik nog bezig ben om lopende opleidingsgroepen netjes ‘af te hechten’ en hen een diploma uitreik, zijn Petra en ik tegelijkertijd bezig met een revolutionaire nieuwe aanpak om beroepsopleidingen voor trainers blended vorm te geven. We willen alles goed dichttimmeren en onze zaakjes op orde krijgen voor wat betreft voorbereiding, werving, planning en uitvoering van de opleidingen. De opleidingen moeten zowel inhoudelijk als marketing technisch aantrekkelijk zijn om het tot een succes te maken. We moeten onszelf ook behoorlijk uitdagen en zo worden we steeds beter in het live online werken met onze eigen online leeromgeving. We leren maximaal, elke dag weer en elke dag een stukje meer.
We nemen ons voor dat 2021 hét jaar moet worden waarin gaat blijken of het gaat lukken, het zogenaamde proefjaar. Op naar ons doel!
De crisis
Als we vol goede moed in januari 2021 starten met de eerst geplande themareis Leren over Leren (afgekort LOL) is het absoluut geen lolletje: we hebben te weinig deelnemers en halsoverkop regelen we dat een paar van onze reisleiders (de opleiders) mee gaan doen zodat we die ene betalende deelnemer nog wel een groep kunnen bieden. Dit fenomeen blijft ons dat jaar achtervolgen: hoe komen we aan voldoende (betalende) deelnemers? De bodem van ons banksaldo komt regelmatig in zicht en dan moeten we ons nederig opstellen naar de mensen waar we mee samenwerken. Maar de meesten blijken vertrouwen in ons te hebben en werken graag mee.
De dolk
Halverwege 2021 moeten we drastische maatregelen nemen om te kunnen overleven; zo nu en dan wordt er privégeld overgeheveld naar de zakelijke rekening en opleiders en andere leveranciers krijgen te horen dat we de broekriem moeten aanhalen. Deze financiële worsteling gaat vooral Petra aan en zij moet soms impopulair durven zijn, geen makkelijke opgave! Het wordt nu wel steeds duidelijker hoe we verder moeten gaan. Daarom zijn we ondertussen super druk met allerlei marketingacties gericht op social media. Niets is meer zoals het ooit was; ook moeten we afscheid nemen van mensen die niet met ons mee willen en eerder chagrijnig dan optimistisch zijn over onze nieuwe aanpak. In deze fase merk ik dat ik steeds meer geloof krijg in dat we op de goede weg zijn.
De terugkeer naar het licht
Als het eind 2021 is en Petra en ik een soort van eindejaarsgesprek hebben stel ik de vraag: ‘Hoe lang denk jij nog door te willen gaan terwijl je geen inkomen haalt uit je werk voor de TrainersAcademie?’, is haar antwoord: ‘Zolang ik het nog leuk vind om te doen’.
Dat zegt mij genoeg, ik blijf ook aan boord, zolang het kan!
Dat is ook het moment dat we besluiten dat onze themareizen en opleidingen zo goed zijn dat niemand meer gratis kan deelnemen, of het moet één van onze reisleiders zijn die mee wil doen. We ontwikkelen mailfunnels, campagnes en we posten elke dag op social media. op weg naar 2022 waarin we een prachtig winstresultaat gaan neerzetten!
Dood en wederopstanding
In 2022 werken we vol overgave verder aan ons doel: een goed gevulde klantenlijst krijgen van mensen die trainer willen worden of zich willen professionaliseren als trainer. We bieden geen gratis plekken meer aan om te zorgen dat een themareis doorgang kan vinden. Onze opleiders krijgen te horen dat het zo kan zijn dat hun themareis niet doorgaat en we sporen ze aan om mee te helpen met de werving. Als er een nieuwe themareis gaat starten, storten we ons op de marketing met als idee om elke dag iets te doen wat de verkoop zou kunnen bevorderen en daarbij elke keer een beroep op de opleiders te doen om vooral veel te roeptoeteren binnen hun netwerk. Als het dan slaagt en we hebben een webinar vol zitten, dan voelen we dat het gaat lukken!
Het elixer
In 2022 beginnen onze inspanningen vruchten af te werpen. De groepen worden groter en we draaien regelmatig break-even of zelfs winst. Het gevoel dat we aan het oogsten zijn doemt zich steeds vaker op. we zijn super dankbaar dat het ons lukt om deelnemers aan een unieke leerervaring te helpen. ons opleidingsteam voelt steeds natuurlijker aan als collega’s waarmee we het fiksen en we zijn zelfs in staat om regelmatig bijeenkomsten te organiseren waarin we elkaar beter leren kennen door samen te leren.
Op naar een prachtige nieuwe toekomst waarin we nog vaak kunnen genieten van onze oogst!
Annelies
P.S. Keuzes maken, het monster in de ogen kijken, het avontuur aangaan, allemaal stappen die je tegenkomt op je weg naar MasterTrainer.
Wil jij excelleren in het vak van trainer en vind je het een fijn idee als er een ervaren begeleider met je mee kijkt?
Kijk dan eens verder op onze site of klik hier om aan je specialisatie te werken.
Mooi blog. Je combineert op een mooie manier het persoonlijke, professionele en bedrijfsmatige niveau.
Dankjewel Ineke! Het was een hele intensieve reis met super veel leermomenten, vaak positief, soms iets minder leuk, maar het leverde altijd iets op.
Dit bewust opschrijven in een heldenreis heeft mij geholpen om alles in perspectief te kunnen zien en daardoor ‘milder’ te kunnen kijken naar wat er gebeurd is. En, ook niet onbelangrijk: alles mag er zijn, ook mijn kwetsbare kant die ik vroeger het liefst verborgen hield;-).