Je kwetsbaar opstellen als trainer, een paradox?

Deze vraag houdt mij al jaren bezig als opleider van trainers. Het lijkt wel of iedereen het erover eens is: als trainer moet je je kwetsbaar kunnen opstellen. Bij mij rijst dan direct de vraag ‘Hoe doe je dat dan?’ Naar mijn idee kún je je als trainer niet kwetsbaar opstellen; je bént kwetsbaar of je bént het niet. Brené Brown werd beroemd met ‘De kracht van kwetsbaarheid’ in haar TEDtalk. Iedereen was het er roerend over eens: kwetsbaar staat gelijk aan kracht en je wordt als krachtig ervaren wanneer je kwetsbaarheid toont.

Kwetsbaarheid onder de loep

Wanneer ik terug denk aan de eerste trainingsdagen die ik leidde, weet ik nog hoe ik vooral bezig was met mijzelf en hoe ik over kwam op de groep. Hoe vinden ze me? Heb ik wel genoeg materiaal? Hoe kom ik deze dag door? Geen enkel idee hebbend wat er zich afspeelde in de groep, dacht ik er niet aan om eens iets kwetsbaars in te brengen zoals ‘ik voel me onrustig’ of ‘ik ben eigenlijk nogal nerveus’.
In plaats daarvan deed ik mijn uiterste best om maar niet te laten blijken hoe ik het bestierf van de zenuwen en als een kip zonder kop in mijn documenten aan het zoeken was naar de instructies van mijn voorgenomen oefening. Nu, vele jaren later en met veel meer zelfvertrouwen om een trainingsdag te verzorgen, denk ik terug aan deze eerste keren voor de groep. Zou ik in staat zijn geweest om toen mijn kwetsbaarheid te tonen? Nee, dat zou mij niet gelukt zijn. Ik was te druk bezig met mijzelf en wilde vooral dat niemand zou merken dat ik een beginneling was.

Wat komt eerst?

Ben je krachtig wanneer je kwetsbaarheid toont? Of kun je pas je kwetsbaarheid laten zien wanneer je je krachtig voelt?

Kwetsbaarheid als trucje

Ook leerde ik een trainer kennen waarvan de deelnemers verrast uitriepen: ‘Wat kan hij zich kwetsbaar opstellen!’.

Benieuwd in hoe hij dat dan deed, besloot ik ook maar eens bij zo’n trainingsdag te gaan zitten. Toen hij begon met zichzelf voor te stellen, zittend aan een tafel, eindigde hij met de woorden: ‘Ik voel mij nogal nerveus voor deze dag’. Ik voelde mij ineens heel oncomfortabel bij deze zin; was het dat? Was het gewoon een truc? Ik kende deze trainer al jaren en wist dat hij vol zelfvertrouwen een trainingsdag kon verzorgen.
De vraag welke bovenstaande bij mij oproept is: Hoe zit het dan met authenticiteit, die tegenwoordig zo gewaardeerd wordt? Hoe authentiek ben je wanneer je je bewust voorneemt je kwetsbaarheid te tonen of je kwetsbaar op te stellen? Of speel je dan een rol? Hoe
paradoxaal ben je dan bezig?

Ik ben benieuwd naar jullie zienswijze over deze paradox en hoop op mooie discussies!