Overbodig worden

Wat zijn de overeenkomsten tussen een moeder-teef en haar pups en een trainer en zijn deelnemers? Meer dan je denkt!

Het is dinsdagochtend 21 mei; ik word wakker gemaakt door onze teef Moyà; ze is heel nerveus en staat te janken naast mijn bed. Dat doet ze anders nooit, dus ik voel de urgentie om direct naar beneden te gaan. Daar tref ik onze drachtige teef Amai aan die zich duidelijk geen raad weet en met een noodgang door het hele huis struint, ik laat haar snel naar buiten maar ook daar vindt ze geen rust. Ondertussen zie ik een enorme plas vocht liggen in de gang en weet ik dat Amai’s bevalling is begonnen. 

Mijn zomervakantie stond in het teken van ons nestje Ridgebacks.

Amai heeft er zes geworpen en eigenlijk deed ze alles zelf: zowel het voeden als schoonhouden van de pups. Ik stond erbij en keek ernaar! Die eerste periode was ik totaal overbodig! Pas toen het zogen te pijnlijk werd en ze dat dus ging weigeren, werd het noodzakelijk om bij te springen.

Vertrouwen

Terwijl ik eindeloos de plasjes en poepjes opruim, ontpopt Amai zich als opvoeder. Ze corrigeert de kleintjes tijdens de mini wandelingen die we met ze maken. 

Later las ik ergens dat moeder-teef in deze periode zogenaamd ‘bijtles’ geeft aan haar pups. Die bijtles houdt in dat ze haar pups leert wanneer ze flink kunnen doorbijten en wanneer ze hun scherpe tandjes ergens zachtjes in moeten zetten. Deze lessen vinden trouwens proefondervindelijk plaats; moeder en pup proberen het op elkaar uit. Dat uit zich dan in hoge gilletjes tijdens het speeluurtje.

Inmiddels hebben alle pups nieuwe baasjes gevonden. Dat kan vanaf acht weken. Het ritueel dat plaatsvindt als zo’n nieuw baasje ‘zijn’ pup komt uitzoeken, is ook heel bijzonder: mensen die voor een pup langskomen gaan uitgebreid kijken, vergelijken en beredeneren. Niet beseffend dat niet het baasje kiest, maar de pup zelf! De pup kiest zijn baas uit door interesse te tonen en enthousiast zijn ‘kandidaat baasje’ tegemoet te lopen als die aankomt… Verbaast en vereerd accepteert dan het nieuwe baasje zijn pup als dé pup om mee naar huis te nemen.

Loslaten

Vaak wordt de kleine niet direct meegenomen, maar mag ‘ie nog even blijven. De nieuwe baas heeft behoefte om zich voor te bereiden. Mentaal en om thuis alles voor te bereiden als er een pup in je leven komt.

Ongeveer een week later is het dan zover, de nieuwe baas is helemaal klaar voor de komst van zijn lieve hondje. En natuurlijk heb ik, als fokker, alle papieren in orde en het lapje met nestgeur in een zakje gestopt.

Het is tijd om los te laten en wij mensen denken dan dat er iets van een emotioneel afscheidsritueel moet plaatsvinden tussen moeder en kind, maar dat is in het geheel niet het geval. Amai hobbelt vrolijk mee naar de auto waar haar kleine in wordt gezet en voordat de auto de oprijlaan af is, ligt ze alweer te soezen in haar mand in het zonnetje. Met het volste vertrouwen dat het goed is zo.

Lessen voor een trainer

Als trainer ben je intensief bezig met je deelnemers, soms veel langer dan acht weken. Tijdens de training leer je ze kennen, ontdek je talenten maar ook zwakheden waarmee ze worstelen en ruim je hun ‘plasjes’ voor ze op. Je helpt ze doorbijten als het niet helemaal vanzelf gaat in het begin, maar wijst ze ook op plekjes waar de tandjes niet ingezet mogen worden omdat dat te pijnlijk en confronterend is. Daarbij is vertrouwen hebben in de kracht van je deelnemers belangrijk voor hun leerproces, zodat ze niet bang zijn om fouten te maken. Het is een intensief traject en je weet dat er ook een moment komt dat je ‘overbodig’ wordt en dat je ze moet loslaten en je kunt gaan soezen in het zonnetje. 

Hoe werkt dat voor jou? 

Hoe neem jij afscheid van je pupillen? Wat heb je daarvoor nodig? 

In de groepsdynamiek is er ook aandacht voor afscheid nemen en hoe je dat zorgvuldig kan doen. 

Nieuwsgierig naar wat je daarvan kan verwachten? Kom eens kijken bij ons webinar daarover, je vindt de praktisch informatie op deze pagina: https://trainersacademie.com/orientatie/webinars/